نوآوران آنلاین-این مرد ۳۵ ساله که در پاسخ به سوالات اولیه قاضی ویژه قتل عمد، فهمید هیچ راه گریزی برای انکار ماجرا ندارد، لب به اعتراف گشود و در حالی که بیان می کرد، همسرم را دوست داشتم او زنی نجیب و زحمتکش بود به تشریح جنایت هولناک خود پرداخت و گفت: اوایل شب (دوشنبه) حدود ساعت ۲۰ بود که اولین مشاجره و درگیری بین من و همسرم شروع شد. همسرم برای زنی که کارفرمایش بود روسری های دست دوز، می دوخت و سپس ریشه های روسری را به شکل خاصی می بافت که از این طریق کمک خرج خانواده بود و بسیاری از هزینه های زندگی ما را تامین می کرد. ما قبلا در جای دیگری اقامت داشتیم تا این که بنا به شرایط خاصی که در زندگی ما پیش آمد مجبور شدیم در این مکان (نجف ۲۹) ساکن شویم. ولی درگیری ما فقط به دلیل دستمزد همسرم شکل گرفت چرا که اوایل شب وقتی آن زن (صاحبکار) روسری های دوخته شده را از همسرم تحویل گرفت، پولی به او نداد! من که با دیدن این وضعیت، به شدت ناراحت بودم، همسرم را سرزنش کردم که چرا دستمزدش را نگرفت! شاید آن زن دیگر پولی ندهد!
متهم این پرونده جنایی ادامه داد: هرچه از شدت خشم و عصبانیت فریاد می زدم! همسرم مرا به آرامش دعوت می کرد وی گفت: او زن خوبی است! پول کسی را نمی خورد! ولی من اصلا نمی فهمیدم چه می کنم! برای ساعتی خواستم از منزل بیرون بروم اما جا و مکانی به ذهنم نمی رسید،تا این که همسرم برای دقایقی به داخل حیاط رفت. من که هنوز عصبانی بودم دوباره او را به درون منزل کشاندم و به مشاجره های لفظی ادامه دادم. بعد از آن بود که چند ضربه با چوب به پهلویش زدم! همسرم گریه می کرد و فریاد می زد! قصدداشتم او را ساکت کنم، می گفتم صدایت بیرون نرود! همسایگان می شنوند و برای ما که تازه به این مکان آمده ایم، خوبیت ندارد! ولی او همچنان از شدت درد، با صدای بلند گریه می کرد تا این که دیگر نفهمیدم چه می کنم! آن قدر عصبانی بودم که حتی متوجه نمی شدم ضربات چماق را چگونه با این شدت بر سر و بدن همسرم می کوبم! زمانی به خود آمدم که او دیگر در این دنیا نبود و خون آلود روی زمین قرار داشت. حالا هم بسیار پشیمانم! و ...
به دنبال اقاریر متهم در صحنه جنایت که تا صبح روز بعد طول کشید، قاضی شعبه ۲۱۱ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد دستور بازداشت موقت وی را صادر کرد و بدین ترتیب متهم این پرونده مرگبار در اختیار کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی قرار گرفت تا زوایای دیگر این جنایت هولناک نیز مورد بررسی های کارشناسی قرار گیرد. صبح روز گذشته و پس از تکمیل تحقیقات، این مرد ۳۵ ساله در حالی که حلقه های قانون دستانش را می فشرد توسط کارآگاهان اداره جنایی به محل جنایت هدایت شد تا چگونگی وقوع قتل همسرش را مقابل دوربین قوه قضاییه تشریح کند. «ابراهیم» پا به درون خانه ای گذاشت که همسرش چند روز قبل در کنار او و فرزندانش زندگی می کرد، پاهایش سست شد و با چشمانی اشکبار به در و دیوار آن خانه می نگریست! در همین حال دو دختر ۶ و ۹ ساله او که هنوز باور نداشتند چگونه پدرشان با بی رحمی و تنها به خاطر یک عصبانیت آنی، مادرشان را به سینه گورستان فرستاده است، گریه کنان، او را در آغوش گرفتند و بوسیدند! دخترکان که دیگر اشک های گرم چهره معصومشان را پوشانده بود، در میان هق هق گریه، می گفتند «بابا! کی می آیی!» و مرد جز اشک ریختن پاسخی نداشت! او می گفت: همسرتان را دوست داشته باشید حالا من چگونه به فرزندانم بگویم که قاتل مادرشان هستم!
دقایقی بعد «ابراهیم» با تفهیم مواد قانونی از سوی قاضی «میرزایی» که مواظب اظهارات خود باشد و حقیقت ماجرا را بیان کند، با تشریح اعترافات گذشته اش افزود: آن شب تقریبا سه بار با همسرم درگیر شدم در اتاق نیمه باز بود و احتمال می دادم دخترانم شاهد این صحنه تلخ هستند ولی آن قدر عصبانی بودم که نمی فهمیدم چه می کنم! اگر آن شب برای ساعتی به تفریحگاه یا بیرون از منزل می رفتم و خشم خودم را کنترل می کردم دیگر همسرم را از دست نمی دادم! او زنی بسیار سازگار و زحمتکش بود! به طوری که هیچ وقت اختلاف اساسی در زندگی ما رخ نداد! حالا هم بسیار پشیمانم ولی کاری از دستم ساخته نیست فقط کاش می توانستم برای لحظه ای خشم خودم را کنترل کنم!
شایان ذکر است در آغاز بازسازی صحنه قتل که سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس دایره قتل عمد پلیس آگاهی خراسان رضوی) نیز حضور داشت، کارآگاه بهرامزاده جزئیاتی از محتویات پرونده و اقاریر متهم در پلیس آگاهی را تشریح کرد و در پایان نیز متهم به قتل ۳۵ ساله ای که به خاطر «هیچ» همسر ۳۱ ساله اش را با ضربات چماق کشته بود، با صدور قرار بازداشت موقت، از سوی قاضی «کاظم میرزایی» روانه زندان شد تا این پرونده جنایی نیز دیگر مراحل قانونی خود را طی کند.