سرویس سیاسی
نوآوران آنلاین- وجود مقداری از اختلاف نظرات در میان جریانات سیاسی طبیعی است،چراکه بخشی از این اختلافات به مسائل شخصی و حجم عمده ای از آن ها به موضوعات حزبی بازمی‌گردد. آن چه جامعه کنونی ما نسبت به فقدان آن آسیب پذیر است، مسأله وجود احزاب است. تحزب یکی از ارکان توسعه سیاسی در جامعه است، نباید فراموش کنیم که هدف جدی همه احزاب، کسب و حفظ قدرت سیاسی است. سیستم کارکردی احزاب سازمان یافته و مقداری پیچیده است، وجود حدی از اختلاف میان احزاب طبیعی است و هنوز مسیری طولانی پیش روی احزاب در کشور وجود دارد. در خصوص وجود اختلافاتی که گهگاهی میان تشکل های اصلاح طلبی دیده می شود، گفتنی است که هر نوع اختلاف میان احزاب اصلاح طلب اگر باعث انشقاق درون جریانی شود به شدت مخرب خواهد بود. هیچگاه رقابت میان احزاب اصلاح طلب به مرحله انشقاق درون حزبی نرسیده است، بنابراین گهگاهی می تواند مفید باشد، اما باید در نظر داشت که هر نوع اختلاف می تواند در صورت عدم کنترل شدن، برای کل جریان سیاسی مضر باشد. تشکیل شورایعالی اصلاح طلبان توانست بسیاری از اختلافات را کنترل کند و مسیر رقابت های سیاسی را روی ریل اصلی ترسیم کند. این شورا توانست میان اصلاح طلبان همگرایی خوبی را ایجاد و حفظ کند. در پرتوی آن اصلاح طلبان توانستند به موفقیت بزرگی دست پیدا کنند. یکی از مصادیق این پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری بود. پس از این اصلاح طلبان باید مسؤولیت دعوت عمومی را که در 96 از روحانی کردند بپذیرند؛ یعنی هرچند اصلاحطلبان مسؤولیتی در قبال ترکیب کابینه ندارند، اما این جریان سیاسی در مقابل عملکرد روحانی که عملکرد کابینه، بخشی از آن محسوب می‌شود، مسؤول هستند. درست است که نمی توان همه 24میلیون رأی را به اصلاح طلبان منتسب دانست، اما اکثریت قاطع رأی دهندگان گرایش اصلاح طلبی داشتند. اصلاح طلبان در مورد عملکرد دولت، مسؤول خواهند بود و باید جوابگوی مردم باشند و مطالبات مردم را پیگیری کنند. با این وضع پیش آمده، آینده مطالبات مردم مشخص نیست.همچنین باید تأکید کرد که اصلاح طلبان مسؤول عملکرد فراکسیون امید نیز هستند. فراکسیون امید نیز به همین کابینه دوازدهم رأی دادند. فراکسیون امید بیش از رئیس جمهور، مسؤول این کابینه است و در مقابل مردمی که به آن ها و روحانی رأی دادند نیز مسؤولیت دارند. بنابراین اصلاح طلبان نه تنها در مقابل عملکرد روحانی، بلکه در قبال عملکرد فراکسیون امید و حت ی شورایعالی سیاستگذاری نیز مسؤول هستند و باید پاسخگو باشند، فلذا در چنین شرایط حساسی حفظ وحدت داخلی می تواند یاری دهنده باشد.