نوآوران آنلاین- راد در ادامه به تشریح این نیازهای پرداخت و گفت: باید گروه‌ها و کمپانی‌های تئاتر تشکیل شود و برنامه‌هایی را در این خصوص ارائه داده‌ایم و درباره آن‌ها گفته‌ایم. یکی دیگر از نیازهای اهالی تئاتر؛ سالن است. هنرمندان تئاتر برای اجرای آثارشان به سالن برای اجرا و مکان‌هایی برای تمرین هستند. ما هنوز در این زمینه بسیار با آن‌چه باید داشته باشیم، فاصله داریم. مساله دیگر، ایجاد اشتغال است. یکی از نشانه‌ها و اساس امنیت شغلی، مساله به‌وجود آوردن اشتغال برای هنرمندان عرصه‌های مختلف هنر و به‌خصوص تئاتر است. باید این برنامه‌ها به‌صورت مدون مشخص شود. در وضعیت کنونی حقوق مادی و معنوی هنرمندان تئاتر تدوین شده و مشخص نیستند و جایگاهشان هم معلوم نیست. در دوره‌ای درجه‌بندی هنری را در خانه تئاتر ایجاد کردیم و بر اساس آن درجه‌بندی، کف دستمزدی تعیین کردیم که هنرمندان باید بتوانند این حداقل دستمزد را در اختیار داشته باشند. مدت کوتاهی این طرح به‌صورت نیم‌بند اجرا شد.
وی در ادامه افزود: کمک‌هایی که از جانب دولت برای تولید تئاتر صورت می‌گرفت، به‌نوعی از سازمان‌یافتگی و وضعیت خاص خود، خارج شد. در آن دوران شورایی به نام شورای ساخت و شورایی دیگر به نام شورای حمایت وجود داشت و تولید کننده تئاتر برنامه خودش را به این دو شورا می‌برد و در آنجا به قرارداد برای اجرای نمایشی که قرار بود روی صحنه برود، تبدیل می‌شد و درحقیقت حقوق مادی و معنوی دست‌اندرکاران تئاتر در درون این قرارداد در نظر گرفته می‌شد. نه تنها همه این امکانات از دست رفته‌اند بلکه امروز دولت سالنی را در اختیار گروه قرار می‌دهد اما بیست درصد از فروشی را که گروه تولیدی تئاتر به‌دست آورده‌اند از او می‌گیرند! این مسائل، وضعیت نابسامانی ایجاد کرده است که نظیر این نابسامانی‌ها در زمینه‌های مختلف به شکل گسترده‌ای برای تئاتر وجود دارد.
نایب رئیس خانه تئاتر برای حل مشکلات، پیشنهادهایی را ارائه داد: باید یک شورای رسیدگی و بررسی شکل بگیرد که در راس آن‌ها باید خانه تئاتر حضور داشته باشد. در برنامه پنج‌ساله ششم توسعه وضعیت موجود تئاتر ایران در نظر گرفته شد و بسیاری از مسائلی که در این برنامه مطرح شد، با این اساس و زیربنا بود که خواست‌‌گاه تئاتر در کجا قرار دارد و چه کارهایی باید انجام داد. طبیعتا این شورا باید آن‌چه در تئاتر ایران به‌صولرت بالقوه وجود دارد، چه نیروهایی که به‌عنوان نیروهای تئاتر شامل فارغ‌التحصیلان تئاتر و هنرمندان بیکاری در زمینه‌های مختلف وجود دارند، تعداد سالن‌های تئاتر و اساسا نیازهای این هنر به‌صورت اساسی بررسی شود و بر اساس این بررسی، برنامه‌ریزی‌ای صورت گیرد. این برنامه‌ریزی می‌تواند شامل سه قسمت کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت باشد. در این برنامه‌ریزی باید راه‌کارهای خوبی درباره گسترش فضاهای فرهنگی، گسترش فرهنگ، نیازهای ارتباطی تماشاگر، سالن و هنرمند و .... مورد بررسی قرار گیرد و در سه بخش برنامه‌ریزری کوتاه‌مدت، میانت‌مدت و بلندمدت بگنجد تا بتوانیم در این زمینه حرکت سازنده‌ای انجام دهیم.