نوآوران آنلاین- انسیه شاه‌حسینی که از معدود فیلمسازان زن سینمای دفاع مقدس به شمار می‌آید، در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به اینکه نتوانسته بعد از ۶ سال فیلمنامه‌ای را که درباره جنگ ایران و عراق نوشته به مرحله تولید برساند، گفت: حدود ۶ سال است که نگارش فیلمنامه‌ای را که زحمت بسیاری هم برای نوشتن آن کشیده‌ام و حاصل سالها تلاش و پژوهش و در معرض خطر قرار گرفتن خودم شده، به پایان رسانده‌ام اما تاکنون هیچ سرمایه گذاری را برای ساخت این اثر پیدا نکرده‌ام.
او ادامه داد: نام فعلی این اثر «به کودکان شلیک نکنید» است که بعد از سالها پژوهش و رفت و آمد به عراق در اوج جنگ و زندگی کردن میان این افراد نوشته‌ام. فیلمنامه این اثر مستند و تحقیقاتی نوشته شده و از روزی که مجسمه صدام سقوط کرد تا روزی که داعش منطقه را گرفت در برگرفته است. در این سالها هر کتاب و اطلاعاتی در این زمینه وجود داشت خواندم و به صورت مستقیم باعراقی‌هایی که شما آنها را فقط در تلویزیون دیده‌اید صحبت کردم، در خانه‌هایشان نشستم و از نزدیک شاهد پیدا شدن گورهای دسته جمعی بودم.
این فیلمساز افزود: متاسفانه برای ساخت چنین اثری هیچ کس حمایتی نمی‌کند. خود کشور عراق اعلام آمادگی کرد اما گفتند که پول نقد ندارد. در تمام دنیا برای ساخت اینگونه آثار که به ایدئولوژی، انقلاب و یا جنگ می‌پردازند حمایت دولتی وجود دارد اما در ایران حمایت‌ها بسیار ناچیز است. اما من از پا نمی‌نشینم با وجود آنکه خودم در شرایط سختی زندگی می‌کنم اما بالاخره فیلمم را می‌سازم.
کارگردان فیلم سینمایی «زیباتر از زندگی» در ادامه صحبت‌های خود با تاکید براینکه "در زمینه حضور زنان در جنگ آثار بسیار کمی ساخته شده است"، گفت: شاید تاکنون فقط قطره‌ای از یک دریا از حضور و نقش زنان در جنگ بیان شده و مسائل زیادی ناگفته باقی مانده است. متاسفانه هم وقتی از دوران جنگ فاصله بیشتری می‌گیریم این مسائل به فراموشی سپرده می‌شود و گذشت زمان این موضوعات را کمرنگ می‌کند. اما گناه این اتفاق گردن کسانی است که نگذاشتند این فیلم‌ها در زمان مناسب خودش ساخته شود و شرایطش را فراهم نکردند تا کسانی که به این حوزه علاقه مند بودند بتوانند فعالیت کنند.
شاه حسینی اضافه کرد: اکنون جوانان نگاه متفاوتی به جنگ و سینمای دفاع مقدس دارند که نشات گرفته از اطلاعاتی است که از رسانه‌ها دریافت کرده‌اند. بنابر این شاهد هستیم که بعضا نسبت به آن، موضع منفی می‌گیرند. در فیلم «شب بخیر فرمانده» به واسطه حضور یک زن در جنگ به بیان بسیاری از اتفاقات پرداختیم و به وادی عاطفه وارد شدیم. اما در این میان عده‌ای بودند که نمی‌خواستند این فیلم دیده شود و به نوعی آن را در نطفه خفه کردند و آگاهانه نخواستند که این فیلم دیده شود، در صورتی که در کشورهای خارجی به خوبی از آن استقبال شد اما در ایران نگاه تنگ نظرانه‌ای وجود داشت که جلوی جریان‌سازی این فیلم را گرفت.
وی با بیان اینکه "افرادی هستند که باعث از بین رفتن انگیزه فیلمسازان جنگی می شوند" اظهار کرد: اگر اکنون می گوییم در این زمینه کم کار شده، ۱۰درصد فیلمسازان مقصر هستند و ۹۰ درصد کسانی هستند که انگیزه‌ها را از بین بردند. گاهی یک فیلمساز فیلم نامه را می‌نویسد ولی به هر جایی که رجوع می‌کند از او حمایتی نمی‌شود. بنابراین به تدریج دل سرد شده و انگیزه‌اش را از دست می‌دهد و به سراغ ساخت فیلم‌هایی می‌رود که تهیه کننده‌ها برایشان مهم است یعنی فیلم‌های گیشه‌ای.
کارگردان فیلم سینمایی «شب بخیر فرمانده» در پایان درباره دیگر مشکلات ساخت آثار ارزشی و جنگی تصریح کرد: فجیع‌ترین قسمت در تولید فیلم‌های ارزشی بحث اکران است. متاسفانه فرمان دست کسانی است که جز منافع به چیز دیگری فکر نمی‌کنند و کسی هم نیست تا جلوی این اتفاق را بگیرد. اکنون سینماها به "بنگاه" تبدیل شده‌اند و من هر زمان از جلو یک سینمایی رد می‌شوم اصلا احساس حضور و گذر از یک مکان فرهنگی را ندارم.