سرویس سیاسی
نوآوران آنلاین- با نگاه به مسائل مربوط به اقلیم کردستان عراق مهم ترین سؤالی که مطرح می شود؛ این است که آیا حکومت کردستان عراق می تواند در داخل خود یک حکومت خودمختار دیگری را بپذیرد یا نه؟ بنابراین به جای چنین مسائلی که در شرف وقوع است باید سعی کرد تا به یک نوع همزیستی مسالمت آمیز در سطح منطقه دسترسی پیدا کرد و در چارچوب مرزهای شناخته شده نیز فضای بهتری برای همزیستی اقوام فراهم شود. به همین دلیل است که قطعا یک عراق دموکراتیک و مقتدر بهتر می تواند منافع کردها را تأمین کند تا یک حکومت کوچک و فاقد امکاناتی که از سرزمین اصلی یعنی عراق بریده شده است. وجود یک حکومت جدید به هر اسمی قطعا باعث برانگیخته شدن تنش های قومی در منطقه خواهد شد و مشکلات بسیار زیادی را با ترکیه، سوریه و حتی جمهوری اسلامی ایران می تواند در پی داشته باشد. به همین دلیل است که ترکیه موضع خیلی قاطعی اتخاذ کرد و جمهوری اسلامی ایران و عراق هم به همین ترتیب واکنش های قاطعی را ابراز کردند. یوریه که دیگر بحثش جداست،چراکه تحقق این مسأله می تواند در داخل مرزهای این کشورهم تشدید شود. حضور گروه تروریستی داعش در برخی از کشورها به تنش های قومی و منطقه ای بیش از پیش دامن زده است. برای مثال عراق یکی از این کشورهای مذکور است که باید سعی شود که حکومت این کشور بتواند یک حکومت مستقل، با دوام و دموکراتیک باشد. دلیل استقبال زیادی که از سوی برخی از مردمان منطقه کردستان از طرح استقلال طلبی به عمل آمده است، احتمالا این است که بسیاری از مردم محروم و رنج کشیده این منطقه بر این باورند که شاید استقلال کردستان عراق باعث روی کارآمدن یک رژیم مرفه و پولدار شود و از همین منظر منافع زیادی نصیب آن ها شود، اما فارغ از این که این مساله به این سادگی نیست،چراکه حکومت کردستان عراق باید بتواند به آب های بین المللی دسترسی پیدا کند، باید بتواند از کشورهای همسایه امکان تردد داشته باشد. در یک چنین شرایطی که مسائل امنیتی به این منطقه دامن زده شود هیچکدام از این اهداف برآورده نخواهد شد و بدون داشتن حکومتی که توسط همه کشورهای منطقه و قدرت های جهانی به رسمیت شناخته شود، هیچ خوشبختی نصیب مردم نمی شود.بنابراین با برگزاری این رفراندوم قطعا شاهد یک دوره تنش سیاسی خواهیم بود و امیدوار هستیم که به تنش نظامی منجر نشود و به هر حال از طرق سیاسی و مذاکره موضوع مساله حل شود. اگر نهایتا مسعود بارزانی و حکومت اقلیم کردستان به دنبال این باشند که امتیازاتی را از حکومت مرکزی اخذ کنند و به نوعی مصالحه تن دهند، شاید بسیار مطلوب تر از این باشد که یک دوره تنش نظامی اتفاق بیفتد.