مکان این سقوط ممکن است جایی بین نقاط ۴۳ درجه شمالی تا ۴۳ درجه جنوبی کرۀ زمین باشد؛ یعنی در محدوده جغرافیایی وسیعی که کشورهایی همچون اسپانیا، فرانسه، پرتغال و یونان در آن قرار دارند. کارشناسان تاکید کرده‌اند که تعیین دقیق زمان این سقوط و مکان آن قابل پیش‌بینی نیست.
این اولین بار نیست که فضاپیمایی به سطح زمین سقوط می‌کند و سقوط آن‌ها نیز معمولا خطر کمی برای انسان دارد. تاکنون فضاپیماهای متعددی از جمله ایستگاه فضایی میر وارد اتمسفر شده، سوخته و در نهایت در آبها سقوط کرده‌اند.
عمده تفاوت این رویداد با موارد پیشین در این موضوع است که سقوط دیگر فضاپیماها بطور کنترل شده انجام می‌شد اما به دلیل قطع شدن ارتباط «Tiangong-1» با زمین، محل سقوط و زمان آن مشخص نیست.
فضاپیمای بدون سرنشین «Tiangong-1» اولین آزمایشگاه فضایی است که توسط چین ساخته و در سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی به فضا پرتاب شده است.
فضانوردان آخرین بار در سال ۲۰۱۳ میلادی از «Tiangong-1» استفاده کردند. ارتباط این فضاپیما با زمین در مارس ۲۰۱۶ میلادی به دلیل اعلام نشده‌ای قطع شد و از آن زمان، آژانس‌های فضایی مختلف در سراسر جهان کار ردگیری آن را انجام می‌دهند.
شش ماه پس از این قطع ارتباط، چین فضاپیمای دیگری به نام «Tiangong-2» را به فضا پرتاب کرد. هدف نهایی پکن آن است که تا سال ۲۰۲۲ میلادی یک ایستگاه فضایی دائمی را در مدار زمین مستقر کند.
فرستادن انسان به ماه نیز بخشی دیگر از برنامه بلندپروازانۀ فضایی چین است.